Hindistan, dünyanın en büyük ülkelerinden biridir ve muhteşem Tac Mahal’in yanı sıra dünyanın en güzel manzaralarından bazılarına ev sahipliği yapmaktadır.

Tüm dünyada çok iyi bilinmese de Hindistan’da bazı benzersiz ve şaşırtıcı at ırkları da var.

Hint atlarının dokuz yaygın türü vardır: Marwari, Kathiawari, Spiti, Bhutia, Manipuri, Zanskari, Pimtadi, Shumarti ve Sikang. Bu dokuz at türü, Hindistan’da tam veya kısmi kökenlere sahiptir.

Atlar, kırsal Hindistan ekonomisinde önemli bir rol oynamaktadır. Tarım işçiliği, ulaşım ve binicilik gibi birçok önemli role sahiptirler. Ayrıca atlar, Hindistan kültüründe de önemli bir rol oynamaktadır. Aşağıdaki her harika cins hakkında daha fazla bilgi edinin.

İşte dokuz yerli Hint at ırkı.

1. Marwari

Marwari,   Hindistan’daki en seçkin ve seçkin at cinsidir . Bu cins, 12. yüzyılda Arap atlarından ve yerel midillilerden türeyen vahşi bir süvari atı olarak ilk kez yetiştirildiği Rajasthan’ın Marwar (veya Jodhpur) bölgesinden gelmektedir.

Sadakatleri sayesinde Marwari, Jodhpur ve Jaipur’daki Hint Ordusunun en iyi seçimiydi. Bu eşsiz atlar, Hindistan’daki geçit törenleri ve kutlamalarla da ünlüdür. Mükemmel dayanıklılığa sahip ve sıcak çöl ortamlarına dayanabilen güçlü spor atlarıdır.

Onlarca yıldır Hindistan hükümeti bu özel türün ihracatını yasakladı. Ancak, 2000-2006 yılları arasında Hindistan yasağı kaldırdı ve az sayıda atın ihracatına izin verdi.

2008’de Hindistan, Marwari atlarının diğer ülkelerde sergilenmek üzere bir yıla kadar “geçici ihracat” olmasına izin vermeye başladı.

Marwari atlarını diğerlerinden ayıran benzersiz kulaklarıdır. Kulaklarının üst kısmı bükülür, bu da kulaklarının uçlarının birbirine değmesine neden olur.

Marwari atları yüksek boyunlu, atletik yapılı ve kaygan bir kafaya sahiptir. Ortalama 14 ila 16 el yüksekliğindedirler ve benekli ve Skewbald hariç tüm renkleri mevcuttur. Marwari atlarının polo, terbiye, dayanıklılık, elle atlama ve gösteri atlama gibi birçok kullanımı vardır.

2. Kathiawari

Kathiawari cinsi, Marwari cinsi ile yakından ilişkilidir. Kathiawari atları, Hindistan’ın batısındaki Gujarat eyaletindeki Kathiawar Yarımadası’ndan geldi.

Olağanüstü dayanıklılığı sayesinde, Cathay halkı Kathiawari atını çölde bir savaş atı olarak yetiştirdi. Cathiawar’lar, en az yiyecekle engebeli arazide uzun mesafeler katederdi. Marwariler gibi, kökenlerini Arap atına kadar takip ederler.

Kathiawari atları ayrıca uçlara dokunan belirgin şekilde kavisli kulaklar sergiler. Tepeli bir boyunları, atletik bir yapıları ve cilalı bir kafaları var. Kathiawari atları 14.2 ila 15 el uzunluğundadır ve siyah hariç tüm renklerde gelir.

Sportif olduğu için genellikle binicilik, araba sürme, polis teçhizatı ve çadır kurulumunda kullanılır.

3. Tükürük

Kuzey Hindistan’a özgü olan Spiti atı, adını Spiti Nehri’nden alan küçük bir dağ midillisidir. Kökeni hakkında pek bir şey bilinmemekle birlikte, Moğol ve Tibet soylarıyla benzerlikler taşır ve Zanskari hanedanıyla yakından ilişkilidir.

Spiti midillileri, çoğunlukla Spiti Nehri boyunca kendi bölgelerinde geleneksel üreme yöntemleriyle yetiştirilir. Bunun bir sonucu olarak, sadece yaklaşık 4.000 Spiti midillisi var.

Bir grup yerel köy, kısrakları aygırlardan ayırır. Yılda bir kez, kısraklar her yıl farklı bir aygır kullanılan bir aygır olarak yetiştirilir.

Spiti midillilerinin ortalama uzunluğu 9 ila 12 eldir ve genellikle koyu, siyah, benekli veya gri renklidir. Derin bir göğüs ve kalın bir ceket ile kompakt bir gövdeye sahiptirler. Bu güçlü midilliler, dolu atlar ve genel binicilik gibi güvenilir seçimler yapar.

4 – Bhutia

Bhutia, kuzey Hindistan’ın Sikkim ve Darjeeling bölgelerinden küçük bir at türüdür. Zorlu dağlık arazileri ve iklimleri idare edebilen güçlü bir ırktır.

Bhutia, Tibet ve Moğol ırklarıyla birçok benzerliğe sahiptir. Kökenleri belirsiz olsa da, yerel midillilerden ve atlardan geldikleri muhtemeldir. Sert yapıları nedeniyle genellikle at sürüsü olarak ve hafif tarım işlerinde kullanılırlar.

Bhutia atları ortalama 12,3 ila 14.3 el uzunluğundadır ve genellikle gri veya koyu renklidir. Kısa boyunları, büyük başları ve derin göğüsleri vardır.

5. Manipuri

Manipuri, kuzeydoğu Hindistan’daki Manipur’dan nadir bir midilli türüdür. Uzmanlar, diğer midilli ırklarıyla birlikte Moğol ve Arap vahşi atlarının soyundan geldiklerine inanıyor.

Manipuri tayları, kuzey Hindistan’da yüzyıllardır yetiştirilmektedir ve bir zamanlar savaş atları için popüler seçeneklerdi. Manipuris aynı zamanda polo için kullanılan ilk cinsti.

On dokuzuncu yüzyılın sonlarında ve yirminci yüzyılın başlarında, İngilizler Manipur’ları polo midillileri olarak arıyorlardı. Polo ırkını geliştirmeye yardımcı olmak için Arap kanıyla çaprazlandılar.

Manipuri atının hafif bir kafası, geniş bir göğsü ve iyi kaslı bir vücudu vardır. 11-13 el uzunluğundadırlar ve hemen hemen her renkte gelirler. Bugün hala polo midillileri olarak çok popülerler.

6. Zanskari

Zanskari, kuzey Hindistan’daki Ladakh’a özgü küçük bir dağ midilli türüdür. Cins, adını Zanskar Vadisi’nden alır.

Zansari midillileri, Spiti midillileri ve Tibet at ırkları ile birçok benzerlik göstermektedir. Bu sağlam ırk, donma sıcaklıkları ve deniz seviyesinden 3000-5000 metre yükseklikteki irtifalar dahil olmak üzere tehlikeli dağ koşullarına dayanabilir. Sayıları bir zamanlar binlerdeydi, ancak bugün sadece birkaç yüz var.

Zanskari midillileri, derin göğüsleri olan kompakt ve sağlam bir yapıya sahiptir. 11.3-13,3 el uzunluğundadırlar ve çoğunlukla gridirler, ancak kestane, kestane ve sırt da olabilirler. Zanskari cinsinin birincil kullanımı, doğaları gereği sağlam oldukları için bir yük atıdır.

7. Bhmthdi

Bhimthadi atı veya Deccani, neredeyse nesli tükenmiş nadir bir Hint ırkıdır. Cins, on sekizinci ve on dokuzuncu yüzyıllarda Arap ve Türk ırklarının yerel midillilerle melezlenmesiyle geliştirilmiştir.

Bhimthadi atları, Hindistan’daki yöneticiler tarafından çok aranıyordu. Savaş atı olarak popüler bir seçimdi ve Babür ordusuyla savaşmak için kullanılıyorlardı. Bu küçük atlar, Maratha Ordusu tarafından büyük saygı görüyordu.

İngiliz yönetimi sırasında, sayıları keskin bir şekilde azaldı ve bugün, bu cinsi kurtarma çabalarına rağmen, yalnızca yaklaşık 100 at kaldı.

Bhimthadi atları hafif ama kaslı bir yapıya sahiptir ve genellikle koyu, gri veya kahverengidir. Kullanımları ışın çalışması, genel sürüş ve sürüşü içerir.

8. Şımarıklık

Chumarti cinsi Himalayalara özgüdür, Chumarti Vadisi kökenlidir ve esas olarak Himachal Pradesh’te bulunur. Zor koşullara dayanabilen küçük bir dağ ırkıdır.

Chumarti midillisi, Spiti midillisine benzer. Sıcak yaz günleriyle birlikte yüksek irtifalarda dondurucu kışlara dayanabilen dayanıklı bir ırktır. Aynı zamanda iyi inşa edilmiş bir cinstir, bu da onu binmek için yumuşak bir at yapar.

Chummarti midillileri sağlam, kompakt bir yapıya ve iyi kaslı bir vücuda sahiptir. 13 ya da daha az elde duruyorlar ve farklı renklerde ceketler var. Bu güvenilir midillilerden mükemmel atlar olur.

9. Sikang

Sikang atları, İkinci Dünya Savaşı da dahil olmak üzere uzun yıllar savaş atı olarak kullanılmıştır. Resmi bir ırk olmamasına rağmen, uzun ve zengin bir tarihe sahiptir.

İkinci Dünya Savaşı sırasında, ABD Ordusu Sikang İlçesinden 2.000 at sürdü, ancak tüm atlar engebeli araziyi geçemedi. Ardından geride kalan atlar yarı vahşi sürüler oluşturdu.

Bu yarı vahşi atlardan bazıları yerel halk tarafından geri alındı ​​ve yerel Hint stoğu ile yetiştirildi. Bu, daha güçlü, daha uzun bir at ve iyi bir kaslı vücut ile sonuçlandı. Sikang atlarının boyları ve renkleri farklılık gösterir, ancak onları memnun etmeye istekli olmaları dikkate değerdir