Kiedy kolibry opuszczają Missouri

Kolibry pochodzą z Ameryki Północnej. Występuje na Alasce, Illinois, Arkansas, Kalifornii i Missouri w Stanach Zjednoczonych oraz w południowej Kolumbii Brytyjskiej, południowym Quebecu, Wyspie Edwarda i Ontario w Kanadzie. Występują również w Kolumbii, Ekwadorze, Kubie, Meksyku, Belize i Gwatemali w Ameryce Środkowej i Południowej. Kolibry to ptaki wędrowne. Kolibry w Stanach Zjednoczonych są symbolem szczęścia i stanowią ekscytujący początek nowego dnia.

Rodzaje kolibrów w Missouri i ich roczne wzorce migracji

Koliber Anna. Ten typ kolibra ma charakter terytorialny i jest stosunkowo większy niż inne rodzaje kolibrów. Skrupulatnie nurkują z innymi ptakami, zwłaszcza w okresie lęgowym i są jedynym znanym typem kolibra, który wydaje dźwięki. W przeciwieństwie do większości innych gatunków kolibrów, kolibry Anna rzadko migrują poza swój zasięg, aby spędzić zimę gdzie indziej. Zimą kolibry Anna są w stanie wejść w stan zwany hibernacją – stan letargu podobny do ludzkiego snu. Ponadto ten typ kolibra jest w stanie przetrwać zimową temperaturę, obniżając tempo przemiany materii, przekształcając cukier w tłuszcz.

Kolibry Allena. Jest to rodzaj kolibra, który żyje w przybrzeżnej Kalifornii. Można go rozpoznać po charakterystycznym zielono-czarnym upierzeniu. Ten typ kolibra jest wędrowcem. Kolibry Allen podróżują na południe do Ameryki Południowej i Środkowej od początku zimy do końca zimnej pory roku. Zwykle migracja rozpoczyna się od samców lecących na południe od końca lipca do końca września każdego roku.

Kolibry rubinobrody. Ten rodzaj kolibra jest najstarszym gatunkiem, który osiedlił się w Missouri [Tekst] Odnośnik [Link]. Jest to najmniejszy gatunek kolibra. Ten typ wywodzi swoją nazwę od szafirowego pierścienia męskich narządów. Podobnie jak gatunek Allen, kolibry rubinobrody zimują w Ameryce Południowej i Środkowej, gdzie temperatury są wyższe. Migracja poza zasięg zimowy odbywa się corocznie między sierpniem a październikiem. Zwykle latają samotnie, a samce przewodzą w locie sezonowym, a następnie samice. Na swoje lęgowiska jeżdżą od kwietnia.

Rufus Koliber. Ten rodzaj kolibra słynie z odwagi. Kolibry Rufus są powszechnie spotykane w ogrodach i karmnikach. Ich samce można odróżnić od samic dzięki lśniącym, pomarańczowo-czerwonym gardłom. Podobnie jak gatunek Allen, kolibry rubinobrody zimują w Ameryce Południowej i Środkowej, gdzie temperatury są wyższe. Również migracja poza zasięg zimowych występuje corocznie między sierpniem a październikiem. Zwykle latają pojedynczo, a w locie sezonowym przewodzą męscy członkowie, a następnie samice.

Czarny podbródek koliber. Gatunek ten, obok innych gatunków ptaków referencyjnych [TEKST][link] występuje również w Missouri. Samce mają błyszczące gardło i jaśniejszy spód z fioletowym brzegiem, podczas gdy samice mają tył. Kolibry czarnobrody spędzają lato w Teksasie, Missouri, Arizonie i na wybrzeżu Kalifornii. Latają na południe do północnego Meksyku w miesiącach zimowych, począwszy od sierpnia. Podobnie jak kolibry Rufus są gatunkiem o dużym zasięgu.

Kaliope koliber. To najmniejszy gatunek kolibra w Ameryce Północnej. Ich upierzenie może mieć warianty kolorystyczne od pomarańczowego do czerwonego, czasami z białymi spodami, w zależności od płci. Ten gatunek kolibra spędza lato w Teksasie, Missouri, Arizonie i przybrzeżnej Kalifornii. Członkowie latają na południe do północnego Meksyku w miesiącach zimowych. Podobnie jak kolibry Rufus, kolibry Calliope są gatunkiem o szerokim spektrum.

Co powoduje migrację kolibrów i co wspiera je w ich wędrówce

Zasadniczo kolibry są ptakami wędrownymi i bardzo niewiele z nich nie migruje przez cały rok. Opierając się na tej hipotezie, społeczność ptaków często debatuje, co powoduje migrację kolibrów. Co więcej, jak utrzymać kolibry w długim locie w ciągu roku, to temat wspólnego dyskursu. Kilka czynników zostało przedstawionych przez różne ptaki dotyczące tego, co stymuluje migrację kolibrów. Czynniki wyjaśniające migrację kolibrów są następujące:

długość dnia. Jednym z czynników wyjaśniających migrację kolibrów jest długość światła dziennego. Ornitolodzy i ornitolodzy są zdania, że ​​kolibry jako ptaki dobowe są wrażliwe na długość dnia. W związku z tym jest bardziej prawdopodobne, że przeniosą się z obszarów o krótszym świetle dziennym do obszarów o dłuższym świetle dziennym.

Dostępność i obfitość pożywienia. Kolibry, podobnie jak inne zwierzęta, lubią przebywać w pobliżu źródeł pożywienia. Dlatego mają tendencję do zwalniania tempa tam, gdzie jest dostępne lub obfite pożywienie. Kiedy zasoby żywności, takie jak nektar, pąki drzew i owady, są obfite, prawdopodobnie pojawi się tam większa liczba kolibrów. Z drugiej strony, gdy podaż żywności zacznie się zmniejszać, prawdopodobnie nastąpi spadek liczby kolibrów, dopóki całe stado nie zniknie z pola widzenia.

Intuicja / instynkt. To kolejny powód, dla którego ornitolodzy sugerowali migrację kolibrów. Ornitolodzy twierdzą, że kolibry wykorzystują swój instynkt, aby zdecydować, kiedy migrować z jednego obszaru do drugiego. Oczywiście kolibry to ptaki z linii wsobnych. Na przykład zimą migrują z zachodnich i północno-zachodnich Stanów Zjednoczonych do północnego i południowego Meksyku, aby uniknąć niekorzystnego sezonu zimowego, aby powrócić na początku lata i wiosną, gdy warunki pogodowe są sprzyjające. Kolibry instynktownie decydują, kiedy zregenerować kwiaty na obszarze, który kiedyś był pozbawiony nektaru, więc zwykle wracają, by się pożywić.

Jeśli chodzi o zdolność kolibrów do przystosowania się do migracji, ornitolodzy odkryli, że ptaki zazwyczaj przybierają od 20 do 40 procent masy ciała przed wyruszeniem w migrację. Oznacza to, że ptaki dobrze żerują przed migracją. Ponadto kolibry ułatwiają im latanie, a także przyspieszają je, wykorzystując w locie wiatry ogonowe. Ponadto kolibry zwykle latają nisko podczas długich lotów, aby umożliwić im zobaczenie i zatrzymanie się przy kwiatach, aby się nakarmić. W ten sposób kolibry odnawiają swoją energię.

wniosek

Kolibry to inteligentne i inteligentne ptaki, które można znaleźć w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej. Jednak kolibry są obarczone koniecznością corocznej migracji z Ameryki Północnej do Ameryki Południowej w miesiącach zimowych. Dokładniejsze monitorowanie wzorców migracji kolibrów może przyczynić się do ich rozmnażania, dostarczając więcej składników odżywczych do reaktywacji po powrocie na tereny lęgowe.